“Als moeder van drie jonge kinderen heb ik mijn handen thuis vol aan de opvoeding en het huishouden. Wanneer mijn man thuis kwam en iets zei over rommel of een overhemd dat nog niet gestreken was, dan was ik boos en geïrriteerd. Ik mopperde vervolgens op de kinderen dat ze hun speelgoed niet opruimden. De sfeer werd er thuis niet gezelliger op. Als de kinderen dan op bed lagen was ik uitgeput en moest vaak huilen omdat ik het gevoel had aan alle kanten tekort te schieten.”
Ilse (35) vertelt: “Mijn man Jan werd dit vaste ritueel van gemopper en daarna huilen zat. Hij werd steeds stiller bij thuiskomst en dat maakte mij nog onzekerder. Als ik doorvroeg dan zei hij dat hij heel blij was met wie ik ben en wat ik doe voor het gezin. Maar omdat hij geen kritiek meer gaf, geloofde ik ook zijn positieve opmerkingen niet. “Op de school van de oudste had ik een gesprek met de intern begeleider en zij raadde mij aan een training te volgen om mijn zelfvertrouwen te vergroten. Een tante van mij steunt Stichting Schuilplaats en zij gaf mij een Schuilplaats Perspectief waarin een verhaal stond over perfectionisme. Ik herkende hier wat van mijzelf in. Ik nam contact op met Schuilplaats en daar heb ik geen spijt van.”
Delen
“Wat was het goed om met andere mensen te kunnen praten over mijn onzekerheid en om gevoelens van elkaar te herkennen. Op de lagere en middelbare school werd ik veel gepest. Niet uit de toon vallen en proberen aan de algemeen geldende norm te voldoen; daar heb ik mij al die jaren in getraind. Toch lukte het mij nooit om aan dat hoge ideaalbeeld te voldoen. Op de cursus leerde ik dat ik fouten mag maken. Ik stel bewust grenzen aan wat ik van mezelf moet en ook aan wat anderen van mij mogen vragen.”
Toekomstperspectief
“Tijdens de cursus focusten we ons steeds op dat wat we geleerd hadden en waar we verbeteringen konden zien in ons gedrag, ons denken en ons gevoel. Ik ben dagelijks gaan opschrijven wat er goed gaat en waar ik trots op mag zijn. Het zijn vaak kleine dingetjes maar die bepalen wel dat ik met een positief gevoel de dag kan afsluiten. Deze dingen bespreek ik ook met Jan. Hij vertelt wat hem die dag heeft geraakt en daardoor hebben we veel meer diepgaande gesprekken. Onze relatie is veel gelijkwaardiger geworden. Net als bij de cursus, zijn we ook samen gaan bidden en danken voor wat we hebben. Dat heeft onze relatie verdiept. Heel bijzonder is dat ik nu veel beter kritiek van Jan kan incasseren zonder van slag te zijn. Ik denk zelfs dat ons huwelijk weer toekomst heeft gekregen door het volgen van de cursus.”